Προσεγγίζοντας διαπολιτισμικά το Πάσχα

Το Πάσχα συνήθως προσεγγίζεται στην Ελλάδα ως η σημαντικότερη γιορτή της Ορθοδοξίας. Η γνώση που μεταδίδεται στα παιδιά περιορίζεται στα γεγονότα εκείνα που χαρακτηρίζουν τη Μεγάλη Εβδομάδα από την είσοδο του Ιησού στα Ιεροσόλυμα μέχρι και την Ανάσταση. Τα γεγονότα εμπλουτίζονται με έθιμα που ακολουθούμε μέχρι και σήμερα, όπως τις λαμπάδες, τη μαγειρίτσα, τα αβγά. Κι όλα αυτά είναι γνώσεις χρήσιμες και θεμιτές. Δεν είναι, όμως, αρκετές.

Το Πάσχα δεν είναι μια γιορτή αποκλειστικά Ορθόδοξη. Και οι Καθολικοί Χριστιανοί γιορτάζουν το Πάσχα. Άραγε ποιες οι διαφορές μεταξύ Ορθόδοξων και Καθολικών; Και ποιοι λαοί στην πλειοψηφία τους δηλώνουν Ορθόδοξοι ή Καθολικοί; Το μεγαλύτερο ποσοστό των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης δηλώνουν Καθολικοί. Ένα μικρότερο ποσοστό δηλώνουν Ορθόδοξοι, κυρίως στην Ελλάδα, την Κύπρο, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Μικρότερα ποσοστά δηλώνουν άθεοι ή αγνωστικιστές.

Στο Εβραϊκό Πάσχα, Πεσάχ, γιορτάζεται η απελευθέρωση των Εβραίων από τη δουλεία των Φαραώ. Από τη λέξη Πεσάχ προέρχεται και η λέξη Πάσχα. Τους Εβραίους θα τους ακούσουμε αλλιώς Ισραηλίτες ή Ιουδαίους. Ο Ιησούς ήταν κι εκείνος εβραϊκής καταγωγής.

Σε άλλες θρησκείες υπάρχουν άλλες γιορτές αντίστοιχες με το Πάσχα. Στο Ισλάμ γιορτάζουν στο Ραμαζάνι (Ραμαζάν ή Ραμαντάν). Αποτελεί ονομασία του ένατου μήνα του μουσουλμανικού έτους, κατά τον οποίο, σύμφωνα με την παράδοση, δόθηκε το Κοράνι στους ανθρώπους προκειμένου οι κανόνες του να αποτελέσουν οδηγό της ζωής τους. Τον μήνα αυτό οι Μουσουλμάνοι και οι Μουσουλμάνες νηστεύουν. Νηστεία πραγματοποιείται και σε άλλες θρησκείες, όπως άλλωστε και στον Χριστιανισμό. Στην Ελλάδα υπάρχει μία μειονότητα Μουσουλμάνων στη Θράκη.

Η ιστορία των θρησκειών προσφέρει πλούσιο υλικό για μάθηση, σκέψη και προβληματισμό. Συναντάμε τόσες διαφορές, μα και τόσα κοινά κι έχει ενδιαφέρον και σημασία για τα παιδιά να έρχονται σε επαφή με αυτές τις πληροφορίες από μικρή ηλικία, ώστε να γνωρίζουν και να κατανοούν τον κόσμο μέσα στον οποίο ζουν κι όχι μόνο τον μικρόκοσμο που τους παρουσιάζουμε.

Η πίστη ή η άρνησή της είναι προσωπική επιλογή. Η γνώση είναι δύναμη ό,τι κι αν πιστεύω ή δεν πιστεύω. Τα παιδιά είναι πρώτα απ' όλα πολίτες του κόσμου και πρέπει αυτόν τον κόσμο να τον γνωρίσουν καλά, να τον αποδεχτούν και να τους αποδεχτεί. Οι διαφορές που έχουν οι άνθρωποι μεταξύ τους μπορούν να τους φέρουν κοντά αντί να τους απομακρύνουν. Για να συμβεί, όμως, αυτό θα πρέπει να γίνει κτήμα μας η αξία της πολυπολιτισμικότητας.

Συντάκτρια: Ουρανία Κάππου